Son Bir Ay

Dün, günü gününe Avrasya Maratonu'na bir ay kaldığı dank etti kafama. 42 km koşmakla aramızda sadece 30 gün var yani. Biraz korkutucu, biraz heyecan verici, tamamıyla müthiş bir challenge. Itiraf edeyim, yapabileceğimden emin değilim. Bitirirsem ne halde olacağımdan hiç emin değilim. Ama işin keyfi denemekte. Iki sene önce bugün hayatımda hiç koşmadığımı, 2011 baharında 3 km koşup kendimi Rambo gibi hissettiğimi düşündükçe, finish time nolursa olsun Avrasya full için starta gideceğimi bilmek güzel bir his. O yüzden de hiç baskı hissetmiyorum üstümde. Bitmezse bitmez, seneye bitiririm.

O güne kadar ise form tutmak ve yarış alışkanlığı yapmak için bol fırsat var önümde. Bu pazar Mud Race Istanbul var. Anladığım kadarınca tamamı çamur, bazı yerlerde çamur havuzlu, bazı yerlerde tırmanmalı, tam bir koşu yarışı olmasa da güzel bir antreman olacak Mud Race. Kilyos'ta.

Haftaya pazar TUFODER olarak Amsterdam'a çıkarma yapıyoruz. Tuğçe, Efe ve bendeniz inşallah Amsterdam Yarı Maratonu'nda bulunacağız. Böylece Avrasya öncesi yarı maratonları üçlemiş olucam şahsen, hedefim de buydu.

Bir hafta sonra, 28 Ekim'de de Zeytinburnu Belediyesi'nin koşu yarışı var. 10 km olarak tanıtılan parkur, überamatör organizatörlerin çabasıyla 9 km'de bitiyor. Kendi içinde özel, bir kar tanesi gibi benzersiz. Yol kenarında dolmuşçular, yolları kapadınız diye size küfreder; insanlar dönüp "manyak lan bunlar" der, vatanperver koşucular bir bayrağı 10 kişi tutarak yarışı başlayıp bitirirler (gerçekten, geçen sene gözlerimle gördüm). Şaşırmak istiyorsanız bu sizin yarışınız.

Ve sonunda Avrasya gelir... Şimdiden bir tatlı heyecan sardı beni.