Runners' Block

Burada ne güzel yaptığımız koşuları, elde ettiğimiz vakitleri, önümüzdeki yarışları konuşuyorduk ama hem kendimde olduğunu biliyorum hem de çoğu insanda görüyorum ki büyük hedef olarak belirlediğimiz Avrasya'dan sonra bir motivasyon düşüşü yaşanıyor. Ya da bende kesinlikle yaşanıyor. Hiç koşmadım değil ama az, araları çok, düzensiz koşular yapıyorum.

Aslında bir kaç hafta önce Belgrad'a gittiğimde, iPod'un şarjının bitmesine ilk defa sevindim. Inanılmaz bir sonbahar gelmişti, sarı ve turuncu yapraklar, açık hava, inanılmaz bir sessizlikte koşup acaip keyif almıştım. Bu haftasonu da Semih ile beraber tekrar gittik. Şehirde hiç bir şey yokken Belgrad karlar altındaydı. Parkur da hiç temizlenmemişti. Yaklaşık 30-40 cm kar altında koştuk ve o kadar güzeldi ki bazen Semihle durup sessizliğin tadını çıkardık. Göl kısmen donmuş, her yer kar, kimse yok, biz şortlarla koşudayız. Hasta olmak üzereydim oraya gelene kadar ama o kadar ciğerleri açan temiz bir hava vardı ki ne koşarken tıkandım ne de sonrasında hasta oldum. Hatta tam tersine iyileştim.

Ama hala marş motoru hala tam çalışmıyor. Hala düzenli koşu kafayapıısına giremiyorum. Aranızda koşanlarınız da var biliyorum ama motivasyon eksikliği çekiyorum. O yüzden de koşarken başvurduğum metoda başvuruyorum; buraya yazıyorum. Sizde durum ne?